در خدمت و خطای احمدی نژاد-تحولات عمرانی در روستاها

خلاصه: در سالهای دولتهای سازندگی و اصلاحات به روستاییان رسیدگی کافی نشد. چرا که روستاها در اولویت قرار داده نشدند. این اولویت بندی باعث شد تا در عمل طی سالیان سال حقوق روستاییان از امکانات ملی نادیده گرفته شود. در سالهای احمدی نژاد عدالت خواهی،  پول بادآورده نفت، عوامگرایی رئیس جمهور و انگیزه های انتخاباتی  منجر به بهبود وضعیت روستاها شد و در بعضی مناطق توسعه مطلوب و ماندگار  واثر گذاری به نفع این بخش زاینده جامعه به وقوع پیوست. با این وجود7 نقطه ضعف که  در همین دوره واردات بی رویه محصولات کشاورزی در جهت عکس رفع محرومیت از روستاها عمل کرده است. بعلاوه نوعا اقدامات دولت در جهت ماهی دادن بوده است و نه آموزش ماهیگیری. در دوره های سازندگی و اصلاحات اگر چه بحث تنگناهای بودجه ای و کمبودها همیشه دامنگیر دولت بود، اولویت بندی دولتها مانع واقعی توجه به روستاها بود. این مساله وقتی مهم می شود که اثر زاینده روستاها در اقتصاد ملی و همچنین حقوق حقه آنها از منابع عمومی را در نظر بگیریم. در این حالت به این نتیجه می رسیم که در این دو دوره در حق روستاییان تا حدود زیادی اجحاف شده است. در دوره احمدی نژاد اقدامات زیادی برای بهبود وضع معیشت روستاها انجام شد. این اقدامات اگرچه انتقادات حقه زیادی را به همراه داشت، اما مشخصا این نتیجه را در بر داشت که کشور در امر توسعه روستاها یک گام به جلو برداشت و اندکی از حقوق حقه روستاییان به آن ها ادا شد. عدالت خواهی رئیس جمهور، عوامگرایی دولت، پول باد آورده نفت و چشمداشتهای انتخاباتی همگی عواملی بودند که باعث توجه بیشتر دولت(نسبت به دولتهای قبلی) به روستاها شدند.نکته ای که این وسط وجود دارد این است که در آن دوره (دوره طلایی روستاها) کلا بودجه کشور به شدت رشد کرد و قطعا شهرها هم از این بوجه سهم خودشان را برده بودند، با این تفاوت که در شهرها و در عرصه اقتصاد کلان بیشتر از اینکه به پول نیازی باشد، به سیاست گذاری درست احتیاج بود در حالی که در روستا ها آنقدر چاله های بزرگ برای خرج کردن وجود داشت که آتش بی تدبیری دولت، نتوانست دلارهای نفتی ریخته شده در این چاله ها را بسوزاند و در نتیجه در شهرها افزایش پول تزریقی تورم مسکن و اجناس رابه ارمغان آورد و  در روستاها توسعه و شکوفایی و نهایتا اینکه اصل قضیه همان درآمد عظیم نفتی دولت بود که باعث رشد و توسعه روستاها شد.  مهم این است که در این میان در بسیاری از روستاها شرایط تغییر سریعی داشتند(که البته با کمال تاسف ادامه دار نخواهد بود) و این اقدامات دولت بعنوان خدمتی ماندگار خواهند ماند. اما دریغ و صد دریغ که این اقدامات در جهت توانمند تر کردن روستاها انجام نشده و سیل واردات دولت با همان پولهای نفتی مذکور فرصت رشد و توسعه درونزا را برای روستاییان بسیار محدود می سازد.