پایه های محکم نظام مقدس جمهوری اسلامی

رژیم قذافی بعد از دو هفته شروع تحرکات مخالفان شیرازه اش از هم پاشید در حالی که هیچگاه بحرانی که لیبی در ابتدای امر با آن مواجه شد از لحاظ ابعاد با آنچه در تهران رخ داد قابل قیاس نیست و در واقع هیچ کدام از انقلابات عربی را نمی توان مقایسه کرد. سئوال اینجاست که ریشه های قدرت جمهوری اسلامی در کجاست و چرا دیکتاتورها نمی توانند مانند نظام حقه جمهوری اسلامی خودشان را در برابر چالشها نگاه دارند. اصولا قیاس اعتراضات ایران و انقلاب لیبی قیاسی مع الفارق است. قیاس استحکام نظام جمهوری اسلامی با نظام قذافی هم همینطور. چرا که اصولا قذافی بخاطر ضعف مفرط پادشاه قبل از وی و کلا ضعف ساختارهای اجتماعی لیبی توانست برسر کار بیاید و بعد از آن چهل سال با ظلم حکومت کند. قذافی در طول دوران حکومتش نه با چالشهای درونی بزرگی مواجه بود(با وجود جمعیت کم و نیروی انسانی کمتر توسعه یافته لیبی) و نه به لحاظ دنیای غرب چندان آش دهنسوزی به حساب می آمد بگونه ای که بخواهند برای حاکمیت لیبی چالش آفرین باشند و اگر خودش چالش آفرین نمی شد، کسی هم برای وی مزاحمتی ایجاد نمی کرد. دیکتاتوری خود شیفته مانند قذافی هم قطعا نمی تواند تشکیل دهنده یک نظام پیشرو نخبه پرور باشد یا نخبگان جایی در حکومت وی داشته باشند بطوری که بتوانند ساختار حاکمیت را قدرتمند کنند. بنابراین ساختار شکننده و محک نخورده دیکتاتور حقیر و درنده با اولین تندباد بزرگ از جا کنده شد چرا که بر خلاف جمهوری اسلامی نه چالشهای داخلی و نه خارجی و نه نخبگان داخلی باعث قدرتمند شدن پایه های امنیتی بعنوان محافظان اصلی حکومت تقویت نشدند. در مقایسه جمهوری اسلامی از ابتدای تاسیس، نطفه اش با چالشهای بزرگ جهانی و بحرانهای عظیم داخلی بسته شد. کشوری پرجمعیت با نیروی انسانی توسعه یافته و با تولید نفتی قابل توجه و جایگاهی استراتژیک که هیچگاه از طرف قدرتها به حال خود رها نشد و حاکمیت نیز  هیچ گاه تلاشش را برای بسط قدرت وتضعیف و حذف مخالفان و بعضا منافقان و ایادی اسرائیل و آمریکا متوقف نساخت. کثرت چالشهای امنیتی نظام جمهوری اسلامی در طول زمان این نظام را در برخورد با چالشهای داخلی آبدیده ساخته است و علاوه بر اینکه نیروهای زبده اطلاعاتی در این نظام پرورش داده شده اند و وزارت اطلاعات به مرور بخوبی در بخشهای مختلف جامعه ریشه دوانده است، سالیان سال است که در این کشور بر روی دو نیروی ویژه مخصوص برخورد با چالشهای پیش روی انقلاب، سپاه و بسیج سرمایه گذاری های هنگفتی انجام شده است. بعلاوه با چندین بار تجربه از ابتدای انقلاب تا کنون، با قاطعیت می توان گفت که نسل اول حاکمیت در نظام جمهوری اسلامی در عرصه داخلی متخصص مسلم در استفاده از ابزارهای اطلاعاتی و تبلیغاتی برای تضعیف تدریجی مخالفان و سپس حذف یکباره آنها و سپس استفاده از عقاید سنتی جامعه برای جذب حمایت توده های سنتی و افشاگری چهره خبیث هر آنکه در مقابلش قرار بگیرد می باشد. بنابراین در خیال باطلند آنها که فکر می می کنند ممکن است که نیروهای داخلی بتوانند چالشی برای حاکمیت ایجاد کنند که بتواند منجر به تغییر یا تبدیل حاکمیت شود و به هیچ عنوان نمی توان هیچ نظام دیگری را با این نظام در این زمینه مقایسه کرد.