چگونه درازی عمر دیکتاتورها فرصت اصلاح را از نظام دیکتاتوری می گیرد

درس تاریخ به ما آموخته است که نظام هایی مانند کره شمالی ابتدای امر با نیت دیکتاتوری شدن بنا نشده اند. بلکه اشکالات ساختاری و حوادث زمانه آنها را خواسته و ناخواسته به این سمت هدایت می کند. دیکتاتوری که به اوج رسید ناکارآمدی ها بیشتر نمود پیدا می کنند. اما تمرکز قدرت و تسلط دیکتاتورها بر شرایط مانع از فروپاشی آن نظام می شود. ناکارآمدی ها بروز می کنند و قابلیتهای محدود سیستم دیکتاتوری و همینطور ضعفهای ساختاری مانع از اصلاح آنها می شوند و در نتیجه حجمی از مشکلات تلنبار می شوند. درازی عمر دیکتاتور بطور خاص اثر خیلی بزرگی بر تلنبار شدن مشکلات لاینحل نظام دیکتاتوری می گذارد. مشکلاتی که بسیاری از آنها ریشه در منش و شخصیت شخص دیکتاتور دارند. درازی عمر دیکتاتور باعث می شود نه تنها مشکلات لاینحل باقی بمانند بلکه فرصت اصلاح از نظام دیکتاتوری گرفته شود و نظام دیکتاتوری وارد مسیر بی بازگشت سقوط شود قبل از اینکه قابلیت تغییر اساسی در آن شکل بگیرد. اما رسم غیر قابل تغییر و محدود کننده انسانها مرگ است. عاملی که گاهی به عنوان ناجی ملتها عمل می کند. با مردن دیکتاتورها، تمرکز قدرت کاهش پیدا می کند و زمینه برای بروز ناکارآمدی های تلنبار شده در زمان دیکتاتور مهیا می شود. اینگونه است که دوران با ثبات عمر حکومت، با عمر پیشوای آن هماهنگ می شود.