یه حبه قند: یه دنیا داستان!

پی رنگ فیلم جدید رضا میرکریمی ساده و سرراست است. در خانواده ای یزدی عروسی در حال برگزاری است، به طور اتفاقی عروسی می شود عزا.  همین طرح ساده برای یه حبه قند تیغی دو لبه است. از یک طرف بیننده آشنا به روایت و قصه را می رنجاند که چرا داستان این قدر بی معنی است و از طرفی دیگر فیلم را پر کرده است از شخصیت ها و نقش های اصلی و فرعی.شاید اگر با پای خود به سینما نرفته بودم تصور میکردم اصل فیلم سریالی بوده که ده دوازده قسمت طول کشیده است. می شود گقت فیلم پر از داستانک هایی است که همراه با خط اصلی داستان هستند، بدون اینکه جدی پرداخته و روایت شوند. برای بسیاری از شخصیت ها نمی توان جایگاهی تاثیر گذار در نظر گرفت. به آسانی می توان عمه کم شنوای داستان یا مستخدم بی سرو صدای خانه را حذف کرد بدون اینکه چیزی به داستان اضافه یا از آن کم شود. در پس چنین فضای شلوغ و درهمی میرکریمی سعی می کند با نمادپردازی به داستانِ فیلم معنا ببخشد. کاری که میرکریمی در فیلم های قبلی خود به خوبی از پسش برآمده است. رسیدن دست دختر به سیب، قطع و وصل شدن پی در پی برق، لکه دار شدن چادر عروسی و حتی  گنج داخل انباری از این دسته نمادهای فیلم است. سمبل هایی که آن قدر تکرار می شوند و سعی در قبولاندن خود دارند که شبیه به راهنمایی برای فهم اتفاقات فیلم هستند و نه نشانه هایی معنا بخش و متعالی برای آدم های قصه!با همه این احوال بازی های فیلم بسیار باور پذیر است. می توان با تک تک شخصیت ها همدلی کرد همراهشان خندید یا برایشان دل سوزاند. گویی هر کدامشان یکی از اطرافیان ما هستند. همین خصوصیت است که با پوشاندن ضعف های فیلمنامه از در افتادن فیلم به ورطه تکرار و هجو جلوگیری می کند. بازی ها به قدری خوب است که بار روایت و فهم فیلم را به تنهایی بر دوش می کشد.طراحی صحنه فیلم با نماهای داخلی از یک خانه قدیمی و زیبا و با ترکیبی از رنگ های گرم و پویا از نقاط قوت فیلم است. چنین صحنه هایی وقتی با موسیقی گوشنواز عقیلی همراه می شوند، آدمی را به دوران خانه های حیاط دار و بزرگ 20 سال پیش می برد. میرکریمی در یه حبه قند با تمام سعی خود در نمایش دنیایی پیچیده که تدبیر امور آدم ها را رقم میزند نتوانسته در زمان دو ساعته فیلم به شخصیت ها عمق دهد. این چنین است که فیلم پر شده است از حرف های سربسته و داستان های تمام نشده! پس بهتر است وقتی فیلم را تماشا می کنید فقط معطوف به فهم اتفاقی شوید که منجر به تبسم رضایت بخش دختر در انتهای فیلم می شود. بدون اینکه درگیر معماها و داستانک های ناتمام فیلم شوید!