مهاجرت نخبگان: استعمار نوین (قسمت اول)

استعمار از ریشه عمران و آبادی است. یعنی کشوری یا جمعی که با بهره‌کشی و استفاده از دیگری اوضاع خودش را آباد می‌کند. استعمار پدیده‌ی جدیدی نیست. شاید از ابتدای تاریخ بشر بوده‌اند کسانی که به غارت و چپاول منابع سرزمینی دیگر پرداخته‌اند. اکنون اما با مرزبندی‌های جدید و پیشرفت تمدن این موضوع جزئی از خودآگاهی ملت‌ها شده است.استعمار در هر برهه‌ای از تاریخ، رنگ و لباسی مخصوص به خود داشته است. در دوره‌ای که کارخانه‌ها در حال تاسیس بودند برده و کارگر کالایی بود که استعمارگران از آن خود می‌کردند. پس از آن تامین مواد اولیه برای سرمایه‌داران اهمیت یافت و به تبع آن منابع انرژی و مواد معدنی چشم استعمارگران را گرفت. بسیار خوش‌خیالی و شاید عوام فریبی است که در این زمانه صدای خود را بلند کنیم و با غرور از اینکه صنعت نفتمان ملی شده است و دست استعمارگران از ایران کوتاه است سخن برانیم. دیگر امروزه نفت و آهن و مس نیاز اساسی صنایع و کارخانه‌های چند ملیتی نیست. دیگر با توسعه و گسترش سرمایه‌ها به خارج از مرزها کارگر دغدغه صاحبان برندهای جهانی نیست. اگر بخواهیم متغیری از اقتصاد امروز را نام ببریم که نقشی اساسی در پیشرفت و سودآوری آن ایفا می‌کند به یک عنوان بر می‌خوریم: دانش. حالا دیگر دشمنیِ دیرینه علم و ثروت به همزیستی و دوستی آنان بدل شده است!  فرزند حاصل از این پیوند مبارک هم چیزی نیست جز تکنولوژی!