ساعت الگانس (Elegangs Watches): نمونه ای از فریب و تقلب در ایران

هفته‌ی پیش، به مناسبت عید غدیر به من یک ساعت مچی هدیه دادند. نام تجاری ساعت الگانس بود. قبلا روی تابلوهای سطح شهر هم تبلیغ این برند را دیده بودم. در این تبلیغات ادعا شده بود این برند ساخت کشور سوئیس است. روی صفحه ساعت هم زیر عدد 6، ریز نوشته است سوئیس. به این معنی که ساعت ساخت این کشور است. امروز گشتی در اینترنت زدم تا ببینم درباره آن چه پیدا می کنم. با یک جستجوی اولیه متوجه شدم در هیچ کجای اینترنت نشانی از کارخانه ای ساعت‌سازی، در سوئیس، به اسم الگانس وجود ندارد. تنها سایتی که مدل های مختلف این برند را دارد، سایتی است که ایرانی ها ساخته اند. حتی در این سایت هم ننوشته است ساعت ها ساخت کجا هستند. توضیحات زیر عیناً کپی توضیحات سایت رسمی این برند درباره خودش است: "شرکت الگانس از سال 1380فعالیت خود را آغاز نموده است.این شرکت تمام تلاش خود را جهت بهبود کیفیت و تنوع در مدلهای مختلف ساعت با قیمتهای مناسب نموده است که باعث خشنودی مشتریان عزیز گردد. در حال حاضر این شرکت تنها وارد کننده و سرویس دهنده برای ساعتهای الگانس میباشد و تحت پوشش نام رسمی ( شرکت امین گستر  ) می باشد." با وجود تمام این توضیحات باز هم نا امید نشدم و سعی کردم به طریقی نشانی از این ساعت در دنیا پیدا کنم. این برند در بازار ایالات متحده آمریکا با همین نام تجاری و لوگو ثبت شده است. در آنجا آدرس سازنده این برند را در شهر سئولِ کره جنوبی ثبت کرده اند. باز هم با استفاده از همین نشانه جستجویم را ادامه دادم. در سایتی هم که متعلق به شرکت های کره جنوبی است برندی با همین نام ثبت شده است. آنجا هم آدرس سازنده ساعت های الگانس سئول کره جنوبی است.  در مجموع به این نتیجه رسیدم که این ساعت ساخت کره است و آن را با تقلب و فریب در ایران به نام ساخت سوئیس می فروشند. نمی دانم چرا ساختارهای اقتصادی و قضایی ما اینقدر ضعیف است که می توان به راحتی و این چنین مردم را فریب داد. دوستی می گفت اگر در ایالات متحده شرکتی در تبلیغات تلویزیونی یا چاپی ادعایی خلاف واقع مطرح کند، به راحتی به پای میز محاکمه کشانده می شود و باید جریمه دهد. گذشته از همه اینها چرا آگاهی ما مردم در عصر اطلاعات آنقدر کم است که به راحتی هر حرفی را باور می کنیم؟ چرا به همان اندازه که دروغ گفتن و فریب دادن در ایران آسان است، به راحتی هم مردم فریب می خورند و دروغ ها را باور؟ یک جستجوی ساده در اینترنت دست بسیاری از این کلاه برداران و دروغ گویان را آشکار می کند. هر چند می دانم که کلاه برداری ته ندارد و در همین اینترنت هم می توان دروغ گفت و مردم را فریب داد. با این حال نباید به آسانی هر حرفی را پذیرفت و درباره اش تحقیق نکرد. من آن ساعت هدیه را به عنوان یادگاری نگه می دارم. از کسی هم که هدیه اش کرده است تشکر کرده ام و باز هم متشکرم. اما همیشه یادم می ماند که فریب تبلیغات و حرف های دیگران را نخورم و در زندگی ام تحقیق و و بررسی را پیشه خودم کنم. حالا چه در زمینه خرید باشد، چه در زمینه عقاید یا واقعیت های علمی. این هنری است که باید در دنیای امروز و مخصوصاً در کشوری مثل ایران داشت و از آن کوتاه نیامد.