عاقبت آنها هم گیر خواهند کرد

این موضوع را چند وقت پیش دریافتم و پیش بینی کردم، اما نمی توانستم با اطمینان بیانش کنم تا اینکه امروز این مطلب را دیدم و مطمئن شدم. اصولا پرندگان نیاز به فضای پرواز دارند. مگر مرغهای خانگی که سرشان به زمین است و به دانه چیدنشان و اگر در قفس یک در یک هم باشند و دان و آبشان جور باشند همین جور می خورند هیچ غمی ندارند. اما کبوتران عرصه پرواز می خواهند و در هر قفسی قرار بگیرند دیر یا زود بالشان به دیواره قفس گیر خواهد کرد و تحمل قفس محدود کننده برایشان سخت خواهد بود(تا اینجایش الهام گرفته از وبلاگ دغدغه ها بود). در این مملکت برای بسیاری از مردم عرصه تنگ است. قفس کوتاه نظری و دگم اندیشی محدودشان کرده. اما پرندگان تنها از طیف مخالفان و معترضان به حاکمیت و اندیشه حاکمیت نیستند. بسیاری از وابستگان به حاکمیت نیز پر پرواز دارند و آرزوی اوج آسمان. هر چه پیش می رویم و هر چه دایره تنگ نظری عده ای محدود تر می شود، تحمل این قفس برای این پرندگان نیز تنگ می شود. در سالهای آینده با تشدید محدودیتها و وقوع فجایعی مانند "اینترنت ملی"، ریزش مهم دیگری(در کنار رویشها که قطعا بیشتر از ریزشها هستند!!!) خواهیم داشت. کسانی که سرانجام توان تحمل قفس ساخته شده توسط همفرانشان را از دست خواهند داد. مخلص کلام اینکه سیستم به رفتارش ادامه می دهد چرا که ساختارش ثابت باقی مانده(حذف نخبگان و بها دادن به تندروها، عالما ملجم و جاهلها مکرم).