چرا غرب برتر از ماست؟

شعر زیر پاسخی است که اقبال لاهوری به پرسش فوق در قالب نظم داده است. او منتقد تقلید ظاهری و قشری از غرب برای رسیدن به همان پیشرفت و برتری است و در عین حال طلسم پیشرفت آنان را علم و فن و به عبارتی دانش و تکنولوژی می داند. شــرق را از خــود بـرد تقلید غـــرب      بایــد ایــن اقـــوام را تنقـیــــد غــــربقوت مغـــرب نه از چــنگ وربـــاب       نی زرقــص دخـــتــران بــــی حجـــابنی ز سحــر سـاحــــران لاله روست      نی ز عریان ساق ونی از قطع مـوستمحـکمـــی اورا نـــه از لادیـنی است      نــی فـــروغــش از خــط لاتـیـنی استقــوت افـــرنگ ز عـــلم وفـــن است      از همیــن آتش چـرا غش روشن استحکمت از قطـع وبرید جــامــه نیست      مــانع عــــلم وهنــــر عمــامــه نیستعــلم وفـن را ای جوان شوخ وشنگ      مغـــز مــی بـــاید نــه ملبوس فرنگ فکــر چــالاکی اگر داری بس استطبــع دراکــی اگـر داری بس است