در حیرت

آدولف هیتلر آن هنگام که اسم و رسمی پیدا کرد و در راس حزب نازی نشست، یک خواسته داشت: تشکیل گروهی وفادار برای حفاظت از آرمان های حزب نازی. گروهی که برآمده از جوانان فرودست جامعه بود و به ابتکار یک طرفدار وفادار به نام «ارنست روهم» پایه گذاری شد. آنها پیراهن قهوه‌ای و شلوار تیره می‌پوشیدند و کلاه کاسکت فلزی برسرمی‌گذاشتند. گروه ضربت که گاهی اس. آ (SA) نیز نامیده می‌شدند، مانند سربازان رسمی آموزش و مشق نظامی می‌دیدند. هیتلر به افراد اس. آ افتخار می‌کرد و لاف می‌زد که آنها « مثل سگ تازی چابک، مثل چرم مقاوم، و همچون فولاد سخت اند. » وی درباره این پیراهن قهوه‌ای‌ها نوشته است: «آنها از همان ابتدا از این نقطه نظر آموزش دیده و آماده شده بودند که‌ترور را تنها با‌ترور می‌توان درهم شکست...» (منبع: مهرنامه/شماره اسفند 88) اما ماجرای این نیروها به ستایش هیتلر از آن ها ختم نشد. در حکومت های تمامیت خواه رقیبی نباید وجود داشته باشد. حتی نیروهای تحت حمایت حکومت تا جایی که وفادار به نظام و گوش به فرمان سران آن باشند مورد لطف واقع می شوند. سازماندهی و جرئت عمل لباس قهوه ای ها به حدی رسید که امکان عمل بر خلاف اراده حاکمان را پیدا کردند. پس موعد حذف آنان فرا رسید. در ژوئن 1932 نیروهای اس.آ در عملیاتی به نام شب خنجرهای خونین قلع و قمع شدند و سرانشان به قتل رسیدند.
  • حیران

نظرات (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی