سفرنامه کربلا 3

کربلا قبل از کربلا به مصیب رفتیم. مُصَیِّب شهری است در نزدیکی مسیر نجف به کربلا که دو طفلان در آن دفنند.  آنجا رفتید مواظب باشید موبایلتان را جا نگذارید. از ما گفتن است.کربلا از نجف بزرگتر و آبادتر است. مردمش شهری ترند و هتلهایش برخلاف نجف با استاندارهای مشهد مطابقت داشت. در نجف یک اتاق پنج متری اتاق دو نفره  محسوب می شد. که جای دو تخت بود و فضای کوچکی برای راه رفتن و نماز خواندن. سرویس بهداشتی اش هم فضایی حدود یکی-دو متر مربع بود که گلاب به رویتان سنگ دستشویی، توالت فرنگی، دوش و روشویی بطور متمرکز آنجا جا شده بودند. این مشکل ممکن است برایتان بوجود آید که در حین استحمام متوجه شوید که شیر آب سرد وجود ندارد و هر دو شیر آب گرم هستند. آن موقع خوشحال خواهید شد از اینکه سرویس آب گرمشان خوب کار نمی کند و هر از چند گاهی آب گرم تمام می شود و می توانید یک جوری غسلتان را کامل کنید. برنامه غذایی هتلها ثابت است و توسط حج و زیارت تهیه شده است. آشپزها عراقی هستند. زمانی ایرانیان آشپز آورده اند که عراقی ها بعد از مدتی ممانعت کرده اند. نظارت حج و زیارت کیفیت غذاها را به ذائقه ایرانی نزدیک کرده است اما هنوز آنگونه که باید باشد نیست و در مورد بعضی غذاها سرو کردن به شیوه عراقی مشکل آفرین است(مثلا اینکه خورشت را می ریزند توی ظرف و برنج را رویش می ریزند). کربلا نسبت به نجف اندکی تمیز تر است و مغازه ها و رستورانهای مرتب تری دارد. اکیدا به شما توصیه می کنم که برای خرید پولتان را تبدیل کنید. چرا که بر خلاف اعتقاد کسبه عراقی پول آنها حدود یک سوم از پول ما ارزان تر است. در حالی که در معاملات برای خرید جنس هزار دیناری هزار تومان از شما می گیرند. اگر تبدیل کنید همه چیز برایتان ارزان تر تمام می شود. گاری هایی در تمام عراق وجود دارد که مسافران و بارها را جابجا می کند. اینها از نظرعراقی ها خیلی درآمد خوبی دارند. چرا که دو سه هزار تومان از هر پیرمرد یا پیر زن می گیرند. این پول برای یک بچه عراقی که بتواند روزی چهار پنج نفر را جابجا کند درآمد خیلی خوبی محسوب می شود. ابتدای سقوط صدام زائران ایرانی کرایه هتلشان شبی دویست تومان(دو هزار ریال) بوده است. اما خود ایرانیها به مرور وارد بازار شده اند و راه و رسم پول گرفتن را به عراقیها یاد داده اند. می گویند بسیاری از هتلها را ایرانیها ساخته اند. کلا پولهایی که عراقیها از زائران می گیرند برایشان درآمدهای خیلی خوبی محسوب می شود. خدا را شکر حضور زائران ما برکات زیادی برای زائران عراقی داشته است و پس از سالها له شدن زیر پای صدام طاغی(به قول خودشان طاغی علی الله) کم کم اموراتشان در حال اصلاح شدن است. سید مهدی نامی در بازار پشت تل زینبیه مغازه ای دارد. ظاهرا روزانه مقداری از تربت را میان زائران توزیع می کند. تعدادی مهر تربت مجانی هم می دهد. سید مهدی مذکور جزو هیات امنای حرم (به قول عراقی ها عتبة الحسینیه) بود. وی که مادری ایرانی دارد لهجه فارسی تهرانی بی نقصی دارد. صبحها بعد از نماز در حرمین با پاسپورت هر نفر یک بن غذای حضرتی داده می شود و البته پاسپورت مربوطه هم مهر می خورد. اگر خواستید باید زود بروید. معمولا در کاروانها زیارتهای سلام و وداع مشترک انجام می شود و یک زیارت دوره به همراهی روحانی کاروان انجام می شود. ظاهرا روحانیون مشیی مبنی بر خرافات زدایی پیش گرفته اند. در حین زیارت دوره روحانی ما در مورد بی سند بودن جاهایی که بعنوان محل افتادن دستهای عباس  معرفی می شود و در مورد روایت شیر(اسد)  توضیح می داد. در یک جایی بعنوان نماد حدیث "ان الحسین مصباح الهدی و سفینه النجاة" ماکت یک کشتی گذاشته شده است که ذهن خلاق ایرانیان آن را به اینکه آنجا محل نزول کشتی نوح است تعبیر کرده اند. ولی جای جای دشت کربلا برای خودش حکایتی است و شوری و احساسی. خیمه گاه هم جزو مکانهای زیارتی کربلاست. فاصله اش تا حرم کم است. تل زینبیه تقریبا میان حرم و خیمله گاه قرار دارد. تل زینبیه در بلندی قرار گرفته و قتگاه در گودی و کمی آن طرف تر هم مدفن امام. حبیب ابن مظاهر مدفنی بسیار نزدیک قتلگاه دارد و کمی آنطرف تر سایر شهدا قرار گرفته اند. شبهای کربلا برای من بسیار شیرین بود. شب بیداری و مشاهده دسته جاتی که برای عزاداری می آمدند. حضور شب پنج شنبه در حرم امام بسیار پر فضیلت است. اهالی کربلا  و شهرهای اطراف کربلا، پنجشنبه شبها به بین الحرمین می آیند و شب را آنجا می خوابند. شب پنج شنبه در بین الحرمین جا برای سوزن انداختن نیست. در آن شب تا نماز صبح دسته جات مختلف می آیند و سینه زنی می کنند.  صحن مسقف شده حرم امام فضای خیلی مناسبی برای زایران بوجود آورده است. به هزینه، طراحی و مدیریت ایرانیان حرم حضرت عباس نیز در حال مسقف شدن است. ایرانیان قصد دارند که بین الحرمین را چهار طبقه مسقف کنند که البته در این راه با مخالفت عراقیها مواجهند که می خواهند بین الحرمین حالت سنتی خود را حفظ کند. حرم امام حسین یک بخش تبلیغات دارد که در آن پوسترهای بسیار با کیفیت با قیمت بسیار ارزان(پانصد تومان و ...) عرضه می شود که به نظر من یکی از بهترین هدیه های این سفر می باشند.   اما خدا می داند چقدر سخت است سر کردن با یک سری آدمهای مذهبی خیلی سنتی. نگاه ماورایی به همه چیز هیچ، درجه بالای تفکرات خرافی شان هیچ، هزار نکته دیگرشان هیچ، اگر یک سئوال بپرسی که مساله ای از اعتقادات نیمه خرافیشان را به چالش بکشد فی الفور تورا جوانی لابالی و "بی اعتقاد" و با "پایه های سست اعتقادی" قلمداد می کنند.