سفرنامه کربلا 2

نجف وارد عراق که شدیم برنامه کاری ما (اعم از زمان و مکان) معمولا از یک روز قبل مشخص می شد. ابتدا به نجف رفتیم. برخلاف کربلا نجف شهر  رشد یافته و آبادی نیست. البته محیطش پر از ساختمانهای در حال ساخت بود که بسیاریشان مشخصا هتل بودند. اما به هر حال از نظر بهداشت و نظم و ترتیب خیلی پایین تر از انتظارات و استاندارهای ایرانیها بود. کابل کشی برقشان که معروف است. هر کس یک سیم از سرکوچه گرفته و تا ملکش آورده است. کوچه های نجف معمولا سقفی از سیم دارند. اطراف حرم کلا بازار است. علاوه بر لباس و سجاده و.... اطراف حرم پر است از اغذیه فروشی. کبابی خیلی زیاد است. فروش چند نوع حلوای بسیار بسیار گرم(از لحاظ طبیعت) که خوردنش فقط از پس اعراب بر می آمد هم در اطراف حرم بسیار زیاد بود. غذاهای عراقی بعضا به ما نمی سازند. بهتان توصیه می کنم اگر می خواهید چند روز زیارت راحت باشید هر غذایی را امتحان نکنید!!(توصیه می کنم جدی بگیرید!!). ضمنا بدانید که معنی بهداشت از نظر عراقی ها با معنی آن از نظر ما فرق می کند. برای ورود به حرم سه مرحله بازرسی می شدیم. یکی برای ورود به محوطه که پانصد متر با حرم فاصله داشت. دومی برای رسیدن به کفش داری و سومی برای ورود به حرم. نکته آزار دهنده این بازرسی ها این بود که هر بار باید موبایل خود را به باجه مخصوص تحویل می دادیم. این مساله در مورد تمامی مکانهای زیارتی وجود داشت. در مکانهایی مانند مصیب(مرقد دو طفلان) که دو ساعت بیشتر توقف نبود باعث می شد که بعضا زایرین موبایلها را در باجه امانت موبایل جا بگذارند و به کربلا بروند.  ساختار احزاب سیاسی عراق حول ساختار طایفه ای آن شکل گرفته اند. در دو استان کربلا و نجف پر بود از عکسهای خاندان حکیم و خاندان صدر و در کل بازار تبلیغات سیاسی به نسبت کشور ما رونق بیشتری داشت.   منزل آیت الله سیستانی نزدیکی حرم بود که از همه مسیرها توسط نگبانان مسلح محافظت می شد. اختلاف میان صدرها و ایشان باعث شده که امامت حرم بشیوه جالبی انتخاب شود. جالب است که هنگام اذان مکبر همانجا یک روحانی سن بالای ایرانی را بطور تصادفی انتخاب می کند برای امامت نماز. البته دو صف نماز در حرم امیرالمومنین شکل می گیرد. یکی بعد از باب ساعت که امام ایرانی دارد و یکی قبل از آن که امامی عراقی داشت که از شیوه انتخاب آن مطلع نشدم. اما به احتمال زیاد آن هم تصادفی انتخاب می شد.  بعد از نماز هم یک نفر از طرف بعثه آقای خامنه ای یک حدیث می خواند به زبان فارسی برای ایرانیان. در داخل حرم پر است از قبور علمای بزرگ. کلاسهای درس هم در اطراف آن وجود دارد. در کل حرم امیر المومنین نسبت به حرم های بقیه ائمه بسیار کوچک و جمع و جور است که البته در حال توسعه یافتن است.در کل حرم خیلی تنگ بود و چون بعضی درها را بسته بودند خیلی خوش مسیر نبود. مناره های حرم حضرت به هر دلیل همواره اندکی به سمت قبله نشست داشته اند (نه آن اندازه که با چشم قابل دیدن باشد). چندین بار مناره ها تخریب و بازسازی شده اند اما این عیب باز هم بوجود آمده است و از اینرو گفته می شود  مناره های حرم علی(ع) به سمت مسجد النبی تعظیم کرده اند. صحن حرم همیشه غبار گرفته است. چند روزی که نجف بودیم همیشه گرد و غبار خوراکمان بود. بدلیل وجود گرد و غبار همیشه (شاید مخصوص فصل بهار بود) صحن حرم با حصیر پوشیده بود(چون بر خلاف فرش گرد و غبار نمی گرفت). معمولا حرم عرصه صحنه های تکراری و جالب است. کاروانهایی که می آیند و سلام می دهند، آنهایی که روبروی ایوان نجف ایستاده و از صمیم جان مدح شاه را می گویند(خدا می داند که در آن مکان چه حلاوتی در این کار است) و آنهایی که وداع می گویند. بدلیل کم جمعیت بودن  نجف اکثریت نسبی در حرم امیر با ایرانیان است. یک مشکلی که در حرم امیر المومنین وجود دارد این است که بین ساعت دوازده شب تا سه صبح بسته می شود. مسجد کوفه، مسجد سهله، مدفن کمیل و مدفن میثم تمار و  قبرستان وادی السلام هم جزو مکانها زیارتی نجف هستند. شاید بیست دقیقه از حرم تا کوفه راه باشد. مسجد کوفه کاملا بازسازی شده است و مساحت آن چندین برابر شده است تا همه مقامهای انبیا و ائمه و قبر مسلم و مختار هم به آن اضافه شود. قسمت اصلی آن که محل ضربت خوردن امام است و نماز در آن کامل است شاید ده درصد کل مسجد فعلی باشد. می گویند یکی خانم هندی مخارج بازسازی مسجد را داده است. آنجا هم پر از خاک و گرد و غبار است. اعمال مسجد کوفه بسیار زیاد هستند. مکانهایی در مسجد هست که امامی یا پیامبری(آدم و نوح و ابراهیم و...) در آن نماز خوانده. به آن مکانها مقام گفته می شود. در اعمال مسجد برای تک تک این مقامها نماز و زیارت هست. در کل آنقدر طول می کشند این اعمال که تنها از پس نماز خوانهای حرفه ای بر می آید و برای بیشتر مردم  ملال آور شده و اصل کار را تحت الشعاع قرار می دهند. در فضیلت مسجد کوفه همین بس که امام سجاد(اگر اشتباه نکنم) یکبار تمام راه مدینه تا کوفه را طی کرده اند و تنها در مسجد کوفه نماز خوانده اند و راه را بازگشته اند. خدا قسمتتان کند. هر بار که رفتید مناجات مسجد کوفه امیرالمومنین را فراموش نکنید که نجوای "مولای یا مولای" علی هنوز از گوشه کنار آن مکان شنیده می شود. مسجد سهله هم دارای مقامها و اعمال زیادی است اما به نسبت کمتر از مسجد کوفه. به اعتقاد شیعه آنجا محل حکومت مهدی(ع) است. به آنجا مسجد سهله می گویند چون اجابت دعا در آن سهل است. قبرستان وادی السلام که یکی از بزرگترین قبرستانهای دنیاست، سمت شمال حرم قرار گرفته.  چندین پیامبر از جمله هود و صالح در آن دفن شده اند. در روایات است که ارواح مومنان پس از مرگ به آنجا آورده می شود.